Mooie Allerzielen-bijeenkomst op St. Barbara. De kapel is bomvol. Er is een mooi koor, er zijn mooie overwegingen.
Buiten hebben ze vele tientallen fakkels langs de lanen gezet. Na de bijeenkomst krijgen we allemaal een rode grafkaars en dan gaan de mensen naar het graf van hun geliefden. Peek en ik hebben allebei niet iemand op deze begraafplaats. Sommige graven zijn fel verlicht, andere helemaal niet. Wij zetten onze kaars bij een kindergraf. Dan vertellen we elkaar over de laatste jaren van onze ouders.
Kerkhof
Een herfstdag tegen Allerzielen,
Een herfstdag tegen Allerzielen,
het was niet anders dan het was:
de zon, de bladeren die vielen,
het hek, de zerken en het gras.
Ik had een tijdje rondgezworven
voor ik haar graf gevonden had,
Want er wordt toch nog meer gestorven
dan je zou denken in zo'n stad.
En half beschaamd en half bewogen
-je ziet jezelf een beetje staan-
heb ik verwonderd overwogen
hoe vreemd de dingen altijd gaan,
hoe onverbiddellijk de liefde
verband houdt met verdriet en rouw,
en of ik als zij nu nog leefde
nog zoveel om haar geven zou.
En nimmer was het dichter bij me
en nimmer verder van me af,
het denken over de geheimen,
De gruwelijke, van het graf.
Jean Pierre Rawie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten