Museumbezoek als spirituele oefening. Ik heb ruim drie uur lege tijd en bedenk: waarom niet naar de tentoonstelling van Frida Kahlo en Diego Rivera in het Cobra Museum in Amstelveen? Het is een mooi museum, maar ik heb een beetje een hekel aan het Stadshart van Amstelveen. Dat ligt net boven de A9 en het is daar te vol met wegen en functies. Als je met de auto komt kun je er alleen in de parkeergarage parkeren, die nogal duur is. En ons bint zunig. Een paar jaar geleden heb ik een mooi straatje nèt ten zuiden van de A9 gevonden waar je nog gratis kunt parkeren, dan is het nog geen 10 minuten lopen.
Maar. Ze blijken bij Amstelveen met grootse werken rond de A9 begonnen te zijn en dat toch al stikdrukke verkeer moet in nauwere banen geleid. Auto’s in banen leiden kunnen ze wel, maar wat moet je aan met fietsers en voetgangers? Ik raak dus totaal verdwaald, volg dan maar de fietsersomleiding en doe er bijna een half uur over om het museum te bereiken. Hell. Alsof je in een boze droom zit.
Wel kom ik erachter dat de A9 hier verdiept wordt en overtunneld. Dat verklaart veel en daar kunnen we natuurlijk alleen maar blij over zijn met zijn allen.
De oefening: niet opwinden. Met kalm gemoed en vol vertrouwen hier doorheen. Ik ben wel blij dat ik een half uur extra had gerekend voor calamiteiten. Niet voor niets heb ik een hekel aan die tijdsloten die je moet reserveren in musea. Je krijgt er stress van omdat je precies op tijd moet aankomen. Meestal doe ik het pas ter plekke, maar deze tentoonstelling wordt goed bezocht, en er zit een flinke toeslag op die je online moet betalen dus tegen beter weten in heb ik vooraf een kaartje gekocht.
Bij het verlaten van het museum zie ik dat parkeren in de parkeergarage naast het museum de eerste anderhalf uur gratis is. Had ik dat geweten dan had ik deze boze droom helemaal gemist.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten