Lastig om een nieuw evenwicht te vinden na de vele weken van zorgen maken. Wekenlang wilde ik haast niemand zien, en nu ben ik zo energiek en communicatief dat mijn agenda vol stroomt, waar ik zo op tegen ben. Want ik wil 's morgens kunnen bedenken waar ik die dag / die week zin in heb. Vorige week kloeg ik er nog over met Jongste Nichtje over, hoe 'n hekel we hebben als mensen zeggen: 'Leuk ja, maar ik kan pas over vier weken.'
Het idee was om met de
Bayerische Freundin naar de Keukenhof te gaan. Want ze was er nooit geweest. Gaan we getwee of ook met de andere Duitse vriendinnen? Alle drie blijken ze op de een of andere manier de komende weken naar Berlijn te gaan, niet tegelijk maar ná elkaar, en zouden we pas op 6 mei kunnen. Ik sla er een beetje van op tilt, merk ik.
En het erge is: als iemand mij nu vraagt Zullen we wandelen, zeg ik nu ook: Eh... mijn agenda is een beetje vol. Volgende week ook. Eh..,
Vandaag maar even gas terug en thuis wat tulpen tekenen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten