Ze vinden het zelf natuurlijk helemaal niet erg. Blijkbaar tierden ze niet, zoals Matthijs van Nieuwkerk. Hoe erg is erg? Die ongewenste avances.
Stel je die vrouwen voor. Je zult toch als jonge journaliste vol vertrouwen naar je nieuwe prestigieuze baan gaan, trots dat je de baan hebt gekregen en eager om het goed te doen en bij te leren. En dan het leven zuur gemaakt worden door hitsige presentatoren. Marijn de Vries in NRC over de collega met vieze praatjes. En de collega’s gaan ook nog eens meepesten. Je wilt dat niet. Je zegt dat je dat niet wilt. En nog eens en nog eens. Je trekt bij je chef aan de bel en die doet er niets mee. Dan vertrek je maar. Afschuwelijk.
Bobby heeft ook medelijden met de redacteuren met vrijdagavonddienst die net klaar waren met hun werk werk en dan ineens nog iets moeten maken op grond van het Volkskrant-verhaal. Met een eigen insteek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten