De betaling van de assertieve klant (toevallig ook uit Lelystad) is binnen. Dus nu het pakje inpakken en naar de DHL. Heb ik meteen weer een Ommetje. Bij de tabakszaak die veel meer functies heeft dan tabak sta ik een poosje in de rij. De DHL-auto komt net pakjes halen dus daarvoor ben ik te laat.
Mijn pakje wordt geweigerd. Natuurlijk. ‘U mag het zelf labelen’, zegt de meneer. Mag? Móet! Grr. Dus ik weer naar huis. Ik had me er mentaal al op ingesteld dat het even tijd zou kosten. Maar ik wil helemaal geen label aanmaken en printen. Zou het komen doordat ik ouder word dat ik nieuwe dingen niet meer wil? Dat kan ik niet en dat wil ik niet kunnen. Ik wil gewoon een employé die de juiste administratieve handelingen doet.
De volgende keer ga je niet meer in discussie en doe je alleen nog brievenbuspakje, vindt Bobby ook. Maar goed, het lukt, nu heb ik een account bij DHL, en nu kan ik ook dit. Een Leven Lang Leren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten