Warnsborn

Dat is nou weer leuk. Staat hier in de hal Lydia. Ik ken haar niet heel goed, maar toch wel weer zo goed dat we allebei stralen van verrassing. Omdat we eigenlijk niet mogen praten nodig ik haar uit voor een wandeling. Dat wil ze wel en ze neemt me mee naar een lievelingsplek. Vorig jaar had ze in dit klooster een week ‘Natuur & Stilte’ gedaan en had ze dit heideveld bij ochtendgloren bezocht. Landgoed Warnsborn heet het.

Vóór de wandeling zaten we samen aan tafel met vijf protestantse predikantes. Nota bene. Dat heb ik weer. Het klooster is geloof ik helemaal in bij protestantse predikantes. Aan de mittagstisch van dit klooster mag wel gepraat worden. Dat doen onze disgenoten dan ook. Ze vertellen allemaal van welke kerk te zijn. Op een gegeven moment vragen ze aan mij: ‘En jij? Wat ben jij?’ Van welk geloof, bedoelen ze. ‘Ik ben niks’, antwoord ik. Nou, dat vinden ze geen antwoord. Alsof ik een sneu type zonder eigenwaarde ben. Ze bedenken allemaal positieve dingen die ik zou kunnen zeggen op de vraag ‘Wat ben jij?’ ‘Dat kan’, zeg ik, ‘maar het is wel mijn antwoord’. 

‘Als je dit tegen een Taoïst had gezegd had hij helemaal met je ingestemd’, zegt Lydia, die erbij zit. Toevallig is zij óók een protestants predikante, maar zij heeft zich nog niet als zodanig bekend gemaakt. Volgens haar zijn de vijf geen predikantes maar ‘kerkelijk werksters’ (HBO).

- Landgoed Warnsborn

https://www.glk.nl/gebied/landgoed-warnsborn