Met vriend en vriendin zitten praten, die beiden midden in een grote carrière-switch zitten. De een is wat verder in het proces dan de ander. Carrière-switchen is een pijnlijk proces, zoveel is mij wel duidelijk. Mensen zitten in een baan met redelijk aanzien en een goed inkomen, uiterlijk gaat alles voorspoedig, maar ze worden er niet gelukkig van. Echt niet. Er is best veel over gepubliceerd, binnenkort verschijnt er een boek met de titel De huisarts die liever stukadoor was (uitgeverij Prometheus). Uitgangspunt van Bosch is dat veel mensen in hun kindertijd veel pijn hebben opgelopen, omdat hun ouders ze niet gaven wat ze nodig hadden, dat ze vervolgens allerlei afweermechanismen hebben ontwikkeld om niet te voelen wat ze voelden, en dat die afweermechanismen uiteindelijk hun probleem in het heden worden.
Toevallig staat in dagblad De Pers dit weekend ook een column van een coach (in de trein gelezen, naam kwijt) over het fenomeen dat veel mensen beroepen en functies kiezen die een antwoord moeten geven op de pijn uit hun jeugd. Toeval? Synchroniciteit? Ach, het is te complex om te vatten laat staan na te vertellen, maar ik kan het hen onder mijn lieve lezertjes, die geboeid zijn door innerlijke processen, geloof ik aanbevelen.
Website Ingeborg Bosch
Geen opmerkingen:
Een reactie posten