Maassluis. Daar is Bobby geboren en getogen. Jaren geleden ben ik er ook eens geweest. Dat kwam omdat Leo V. daar ook vandaan kwam, maar dan van de overkant van de rivier: namelijk Rozenburg. Bobby en hij bleken samen in de brugklas gezeten te hebben. Ik bleek hun missing link.
Na veel geheen-en-weer hebben we toen een dagje met zijn drieen gefietst: van Maassluis naar Vlaardingen-West, waar die brugklas had gestaan, en toen naar Rozenburg. En weerom. Een veerpont verbindt Maassluis en Rozenburg. Ouderlijke huizen bezocht, in de ouderlijke achtertuinen gezeten, en babyfoto's gewonderd. Baby Leo op vachtje, baby Bobby op vachtje. Verhalen over de pubers die zij waren beluisterd.
Jaren later nu, ben ik er weer. Nu zonder Leo. Weer zitten we - geheel amechtig van de pinksterhitte - in de achtertuin en kijken we naar merels, spreeuwen, musjes, tortelduiven en een kauw. Het volle leven als je tachtig wordt. En omdat het behalve Pinksteren ook Moederdag is zing ik voor Bobby's moeder wat wij vroeger voor mijn moeder zongen: 'Moedertje Zeg Luister Eens, 't Is Moederdag, 't is Feest, Ik Hou Toch O Zo Veel Van U, van U het Allermeest'. Het krijgt meer lading dan ik bedoelde.
Bobby's moeder is vrijwilligster in het Gemeentemuseum van Maassluis. Het is interessant om over het wel en wee van een gemeentemuseumpje te horen, en over de uiteenlopende ambities van de conservatrice en die van de wethouder. Er is een aantal befaamde Maassluizers, maar verder dan Maarten 't Hart en Abraham Kuyper kom ik nu even niet. Voor wie nieuwsgierig is: zie Wikipedia.
We eten boontjes en suddervlees en kuieren door de stad: langs de Grote Kerk, de haven en langs de rivier. Maassluis is een stad van sleepboten: de firma's Smit en Tak, later gefuseerd tot Smit-Tak stammen van hier. En in de avondzon in de rivier liggen wel twintig zwanen. Ik heb mijn camera thuis laten liggen. Gelukkig bestaat er een fotograaf die beelden van Maassluis en Rozenburg aan elkaar smeedt.
Na veel geheen-en-weer hebben we toen een dagje met zijn drieen gefietst: van Maassluis naar Vlaardingen-West, waar die brugklas had gestaan, en toen naar Rozenburg. En weerom. Een veerpont verbindt Maassluis en Rozenburg. Ouderlijke huizen bezocht, in de ouderlijke achtertuinen gezeten, en babyfoto's gewonderd. Baby Leo op vachtje, baby Bobby op vachtje. Verhalen over de pubers die zij waren beluisterd.
Jaren later nu, ben ik er weer. Nu zonder Leo. Weer zitten we - geheel amechtig van de pinksterhitte - in de achtertuin en kijken we naar merels, spreeuwen, musjes, tortelduiven en een kauw. Het volle leven als je tachtig wordt. En omdat het behalve Pinksteren ook Moederdag is zing ik voor Bobby's moeder wat wij vroeger voor mijn moeder zongen: 'Moedertje Zeg Luister Eens, 't Is Moederdag, 't is Feest, Ik Hou Toch O Zo Veel Van U, van U het Allermeest'. Het krijgt meer lading dan ik bedoelde.
Bobby's moeder is vrijwilligster in het Gemeentemuseum van Maassluis. Het is interessant om over het wel en wee van een gemeentemuseumpje te horen, en over de uiteenlopende ambities van de conservatrice en die van de wethouder. Er is een aantal befaamde Maassluizers, maar verder dan Maarten 't Hart en Abraham Kuyper kom ik nu even niet. Voor wie nieuwsgierig is: zie Wikipedia.
We eten boontjes en suddervlees en kuieren door de stad: langs de Grote Kerk, de haven en langs de rivier. Maassluis is een stad van sleepboten: de firma's Smit en Tak, later gefuseerd tot Smit-Tak stammen van hier. En in de avondzon in de rivier liggen wel twintig zwanen. Ik heb mijn camera thuis laten liggen. Gelukkig bestaat er een fotograaf die beelden van Maassluis en Rozenburg aan elkaar smeedt.
Koos Prooi maakt foto's van beide kanten van de Nieuwe Waterweg
Gemeentemuseum Maassluis
Geen opmerkingen:
Een reactie posten