Lichaamstaal

Kristien Hemmerechts heeft een boek geschreven, getiteld De man, zijn penis en het mes. Het gaat over seksueel geweld tegen vrouwen. Uitgeverij Querido had haar gevraagd om een pamflet en zij was door andere werkzaamheden ontzettend tegen het onderwerp aangelopen - ze had een boek gemaakt over een meisje met anorexia, en ze had een werk in Burundi gehad, waar veel vrouwen in de oorlog verkracht waren. Alzo vertelde ze aan Pauw & Witteman. In het pamflet behandelt ze een aantal meesterwerken uit de Angelsaksische literatuur, waarin de taal over seksualiteit als je die goed tot je laat doordringen nogal gewelddadig is.

Ze had er gisterenavond een gesprek over in Pauw & Witteman. Het was weer zo'n merkwaardig gesprek. Zowel Pauw als Witteman als Hemmerechts zijn nogal gevoelig voor de charmes van de andere sekse en kunnen behoorlijk spetteren met de oogjes en de rest van de lichaamstaal. Je kan ervan genieten, je kan je er aan ergeren. Als kijker ervaar je een conversatie die nergens over gaat, omdat de lichaamstaal van de gesprekspartners hele andere signalen uitzendt.

Zo ook hier. Gingen P&W fragmenten uit de serie Sex & The City afspelen, waarbij deze seksueeel bevrijde personages voor de vibrator kozen boven een echte man. En dan het gesprek tussen Pauw en Hemmerechts hierover! Men kan het Jeroen Pauw euvel duiden, dat hij geen gesprek kan voeren over man-vrouw verhoudingen, omdat zijn hormonen hem zo parten spelen, maar dat geldt geloof ik evenzeer voor Hemmerechts zelf. Ze moeten het zelf weten, maar er blijft zo weinig hangen van wat ze zeggen.

En waarom gaat Hemmerechts naakt op de cover van Vrij Nederland als zij een boodschap over seksueel geweld wil uitdragen? Het rationale argument zal wel luiden dat het de aandacht trekt en zo gelezen wordt, wat waar zal zijn, maar inhoudelijk klopt het van geen kanten. Vind ik.