Milna heet het plaatsje dat het voorlopig geworden is. Het ligt tussen Hvar Grad en Stari Grad. Grad betekent ´stad´, dus we hebben het over Hvar Stad en Oude Stad. Het heeft twee schattige strandjes. Daar hebben we gisteren op liggen bakken, want na regen komt zonneschijn. De 33 graden die Broerlief mij per sms beloofd had zijn werkelijkheid geworden.Er zijn hier veel appartementen te huur, en we hebben met all dorpelingen kennisgemaakt om hun appartementjes te bekijken. Ze waren het allemaal net niet, te klein, te duur, te recht boven het grill restaurant, teveel Hollanders om een balkon mee te delen. Nu moeten we bij alle uitbaters eten om het weer goed te maken.
Lievelingsrestaurantje is voorlopig Mala Milna, waar ontzettend aardige mensen werken, waarvan je denkt dat ze mensen bedienen uit roeping, uit keuze. Dat ze rond hun vijftigste hun baan in de wilgen hebben gehangen om hun hart te volgen. Zulke mensen. Helemaal verlicht. Dat hun klanten veelal moddervette Duitsers zijn deert hen niet. Ze koken geweldig.
In de bomen in de tuin hangen stenen aan touwen. Graag zie ik er een diepe betekenis in, dat deze man in het diepst van zijn wezen een druide is. Witte stenen aan een touw in bomen. De Zwaartekracht, de wind, de zon, de elementen. Als ik hem vraag wat de betekenis is van de stenen vertelt hij dat hij veertig jaar een gast heeft gehad uit Hamburg, de man kwam twee keer per jaar, veertig jaar lang, em die heeft die stenen opgehangen. Nee het had geen diepe betekenis, die man vond dat leuk. Maar was het het eerste jaar dat de Hamburger hij er niet was. Hij had kanker.
En hij heeft het restaurant al veertig jaar. Dus die grote betekenisvolle Overstap had hij nooit gemaakt. Weer een geval van Hogere Invulkunde. Ben ik goed in. Maar het is hoe dan ook bijzonder hoe ontzettend aandachtig en aardig iedereen hier is. Aandachtig voor mensen en omgeving. Veel bloemen en versierseltjes. De tuintjes aan de rand van de zee zijn vergelijkbaar met wat bij ons geveltuinen heten.
Lievelingsrestaurantje is voorlopig Mala Milna, waar ontzettend aardige mensen werken, waarvan je denkt dat ze mensen bedienen uit roeping, uit keuze. Dat ze rond hun vijftigste hun baan in de wilgen hebben gehangen om hun hart te volgen. Zulke mensen. Helemaal verlicht. Dat hun klanten veelal moddervette Duitsers zijn deert hen niet. Ze koken geweldig.
In de bomen in de tuin hangen stenen aan touwen. Graag zie ik er een diepe betekenis in, dat deze man in het diepst van zijn wezen een druide is. Witte stenen aan een touw in bomen. De Zwaartekracht, de wind, de zon, de elementen. Als ik hem vraag wat de betekenis is van de stenen vertelt hij dat hij veertig jaar een gast heeft gehad uit Hamburg, de man kwam twee keer per jaar, veertig jaar lang, em die heeft die stenen opgehangen. Nee het had geen diepe betekenis, die man vond dat leuk. Maar was het het eerste jaar dat de Hamburger hij er niet was. Hij had kanker.
En hij heeft het restaurant al veertig jaar. Dus die grote betekenisvolle Overstap had hij nooit gemaakt. Weer een geval van Hogere Invulkunde. Ben ik goed in. Maar het is hoe dan ook bijzonder hoe ontzettend aandachtig en aardig iedereen hier is. Aandachtig voor mensen en omgeving. Veel bloemen en versierseltjes. De tuintjes aan de rand van de zee zijn vergelijkbaar met wat bij ons geveltuinen heten.
Mala Milna
Geen opmerkingen:
Een reactie posten