Vandaag zijn we door de bossen naar het dorp Doppertin gewandeld. Er zijn hier verschillende Europese lange afstandswandelingen uitgezet, we liepen de E9. Van Kirch Kogel naar Doppertin was drie uur lopen. In Doppertin wachtten de neefjes op ons voor een grote ijsco.
Doppertin is beroemd vanwege Kloster Doppertin, dat al lang geen klooster meer is maar sinds jaar en dag een psychiatrische instelling. Het is een fantastisch complex (zie foto) aan een schitterend meer. Dat het huis van Heleen en Piet ooit onder Kloster Doppertin viel kun je zien aan de bouw van van de gebouwen.
Al die huizen worden bewoond door psychiatrische patienten. Het was een luidruchtige boel. Ik kan me niet voorstellen hoe het daar wonen is als je psychiatrische problemen hebt. Op zich is het een schitterend complex, en het is er niet gesloten, iedereen kan het complex op en af, maar altijd tussen zulke luidruchtige medebewoners verkeren lijkt me geen pretje, zeker niet als je zelf ook al stemmen ìn je hoofd hebt.
Maar for the time being was het een uiterst genoeglijk treffen. We hadden er zo weer een stel beste vrienden bij.
Al die huizen worden bewoond door psychiatrische patienten. Het was een luidruchtige boel. Ik kan me niet voorstellen hoe het daar wonen is als je psychiatrische problemen hebt. Op zich is het een schitterend complex, en het is er niet gesloten, iedereen kan het complex op en af, maar altijd tussen zulke luidruchtige medebewoners verkeren lijkt me geen pretje, zeker niet als je zelf ook al stemmen ìn je hoofd hebt.
Maar for the time being was het een uiterst genoeglijk treffen. We hadden er zo weer een stel beste vrienden bij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten