Nu woon ik al zo lang in Amsterdam, maar de Hartjesdagen was ik nog nooit tegengekomen. Gisteren gebeurde dat eindelijk. Bij het Amsterdams Historisch Museum stopte een aantal koetsjes waar een stuk of twintig vrolijke trotse extravagante travestieten uitstapten. Ze stonden beeldschoon te koketteren en gingen maar al te graag met Jan en alleman op de foto.Voor wie het niet kent: de Hartjesdagen zijn een feest rond de Zeedijk, waarbij mannen zich als vrouw en vrouwen zich als man verkleden. De meest origineel verklede man en vrouw worden gekozen. Tegenwoordig is het zo ongeveer een homopartijtje, maar ooit was het een feest van 'de kleine man', die eind augustus voor twee dagen ook eens op herten mocht jagen - iets wat normaal alleen de adel mocht.
Blokje geschiedenis: de Hartjesdagen werden in 1943 door de Nazi's verboden en maakten pas een come-back in 1997. Ik citeer de site over de Hartjesdagen: 'Nadat decennialang de Zeedijk het afvoerputje van Amsterdam was geweest, vonden gemeente en ondernemers het tijd worden iets voor de bewoners te doen. Het waren immers de bewoners, die in de meest donkere tijden van de Zeedijk, tussen crackhoeren, dealers, junks, criminelen en ander tuig, hun best bleven doen de buurt leefbaar te houden.'
Het was leuk, het was lief. Ze waren wáy over the top, maar hartverscheurend.
Zeedijkkoor op Hartjesdag 2008
Blokje geschiedenis: de Hartjesdagen werden in 1943 door de Nazi's verboden en maakten pas een come-back in 1997. Ik citeer de site over de Hartjesdagen: 'Nadat decennialang de Zeedijk het afvoerputje van Amsterdam was geweest, vonden gemeente en ondernemers het tijd worden iets voor de bewoners te doen. Het waren immers de bewoners, die in de meest donkere tijden van de Zeedijk, tussen crackhoeren, dealers, junks, criminelen en ander tuig, hun best bleven doen de buurt leefbaar te houden.'
Het was leuk, het was lief. Ze waren wáy over the top, maar hartverscheurend.
Zeedijkkoor op Hartjesdag 2008
Geen opmerkingen:
Een reactie posten