Het regent nogal. Ik ga maar weer met de auto naar het Concertgebouw. In de Concertgebouwbuurt hebben ze allerhande slimme systemen bedacht om het verkeer te reguleren. Onlogisch eenrichtingsverkeer, zodat je altijd naar de Van Baerlestraat moet.We gaan geen wijntje meer drinken, maar direct naar huis. Zal ik je naar huis rijden, vraag ik hoffelijk aan Hani501, na afloop van het Bachklasje.
Vanaf de parkeerplaats daar in die Concertgebouwbuurt moet ik voor haar richting Hobbemakade, niet naar de Van Baerle. Dus ik probeer iets handigs te doen, linksaf waar het niet mag, even over de trambaan. Maar het regent en het regent, het is donker en er is weinig zicht. De trambaan blijkt daar een drassig weiland en ik zak er meteen putdiep in weg. En zodra ik gas geef nog dieper en dieper. De tram (16) kan er niet meer langs. De mensen moeten uitstappen en lopend naar huis. Door de regen. Waarom loop ik toch altijd in zeven sloten tegelijk?
Het is zoals het is, zegt de trambestuurder. Hij maakt foto's. Hij belt de politie. Hij noteert mijn nummerbord. Het kan zijn dat we de niet gereden ritten op u gaan verhalen, zegt hij. Als u geluk hebt komt er politie, dan kost het u niets. Als u pech hebt komt er een particuliere takelwagen. Dan kost het u een paar honderd euro.
- Posted using BlogPress from my iPhone
Geen opmerkingen:
Een reactie posten