Zuslief belt dat het in Mecklenburg Vorpommern Paasvakantie is, dat ze mijn nieuwe huis graag wil zien en of ze 'n nachtje kan komen logeren. Dat vind ik natuurlijk groot feest, dus dat doen we. We maken een lange wandeling richting IJburg. Leuk is dat. Net voorbij de A10 is er een nieuwe futuristische brug voor voetgangers en fietsers over het Amsterdam-Rijnkanaal heen, die IJburg met Diemen verbindt.
Omdat je dit stuk stad doorgaans met de auto of de tram benadert, lijkt het allemaal heel ver. Maar dat blijkt reuze mee te vallen. In 20 minuten zijn we aan de rand van IJburg. En zo nemen we een rondje IJburg mee. Aardige cafés zijn er daar ook. Via de Diemerzeedijk keren we weerom, langs allerlei werven en woonboten en Camping Zeeburg. Amsterdam heeft nog echte rafelranden.
We raken het bovenste puntje van het Diemerpark. Dat is nog helemaal niet tot mijn bewustzijn doorgedrongen. Het Diemerzeedijkgebied was ooit een van de belangrijkste natuurgebieden van Nederland, werd in de jaren zestig en zeventig vuilstort en streng verboden toegang, is nu gesaneerd en kan nu bogen op bijzondere flora en fauna: zoals daar zijn de ringslang, waterspitsmuis, vos, nachtegaal, blauwborst, kluut, vroege glazenmaker en bruin blauwtje.
De Diemerzeedijk (Muiden-Amsterdam) werd in de twaalfde eeuw aangelegd om het land tegen de Zuiderzee te beschermen. Bij vloed liep het buitendijkse gebied, de kwelder, regelmatig onder water. Soms brak de dijk zelfs door. Zo zijn het Nieuwe Diep en de Braak ontstaan. De aanleg van het Merwedekanaal – nu het Amsterdam-Rijnkanaal – in 1892 zorgde ervoor dat de Diemerzeedijk vrij geïsoleerd van de stad kwam te liggen. In 1932 werd de Zuiderzee afgesloten. Daardoor kon zich op het buitendijkse land een weelderig natuurgebied ontwikkelen. Voor wie het niet snapt: nu ligt in die voormalige Zuiderzee dus de nieuwe wijk IJburg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten