We worden gebeld. We komen. We omhelzen. We snikken. Ze ademt. Ze verandert. Ze blijft ademen. Waken heet dit.
Ze wordt steeds warmer. Het kost heel veel inspanning, blijven ademen, zegt de zuster. Ze wacht tot Zus4 uit Duitsland er is, zeggen we.
Acht uur rijden moet Zus4 om dit hoopje leven te zien. Mutti blijft ademen. Wel steeds lichter, maar ademen is het. Wat wil het leven leven blijven.
Iedereen zwermt langzamerhand weer uit naar haar/zijn eigen huis. Slapen in je eigen bed, anders houden we het waken niet vol.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten