Ik ga op reis en ik neem mee... Ben terug in V&D die de mooiste selectie koffers hebben, vind ik. Ruim een jaar geleden was ik er ook, toen voor een cabin-modelletje dat in het vliegtuig in het bagagerek past. Toen kwam ik na veel heen-en-weren op de petrol-aqua-kleurige Liv. Die bevalt goed, ook voor de weekendrelatie.
Mijn koffers zijn in de revisie. Ik had al 25 jaar een varkenslederen dokterskoffer, erg prachtig authentiek, maar nogal onhandig in het dragen. Als je lange afstanden moet lopen, bijvoorbeeld op Schiphol of door een stad, dan prefereer ik tegenwoordig wieltjes. Maar ja, hij was mijn eerste verjaarsgeschenk van Ex, en dat heeft ondanks het ongemak toch sentimentele waarde. Die koffer heb ik onlangs op de gang gelegd, Buurman nem hem direct mee.
Ook heb ik al vele jaren een grote reiskoffer van Kipling, robuust, stoer, wieltjes. Zeg maar gerust: een hútkoffer. Duur ook. Ik vind dat je af een toe jezelf best iets moois cadeau mag doen. Maar deze Kipling blijkt in het gebruik te zwaar en te groot. Elk jaar stel ik dat weer vast, en elk jaar is het te laat om er nog wat aan te doen. Elke vakantie zeul ik mij een ongeluk. Op de bagageband heb ik steevast 10 kilo te veel. Ook taxichauffeurs en hotelmedewerkers die galant willen doen tillen zich een breuk. Ik schaam me er altijd voor. Omdat ik zo nodig drie broeken drie truien tien t-shirts, tien boeken, vier paar schoenen - en ga zo maar voort - mee wil. En dan blijk ik ook altijd nog de foute kleren en boeken mee te hebben.
Dit jaar dus een kleinere koffer, om mij te leren beheersen. Ik overweeg dezelfde Liv weer, maar dan een maat groter dan de vorige. 66 liter nu. Er staat ook een zwarte met groene randen die ik wel geestig vind maar ook erg zwart. Somber. En een mooie lichtgrijze van Eastpack, die kost wel 179 euro. Na enig geheenenweer wordt het de aqua Liv. Nu kijken wat er wel en niet in past...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten