De feiten

Ik heb een halve griep, en kruip maar in bed. Sowieso is het soms heel fijn in bed te gaan liggen met de gordijnen dicht en de dekens over je hoofd. In de hoop, nee het vste vertrouwen dat het wel weer overgaat allemaal. Bobby is een maand vrij en is even huisman en zuster. Kun je dat niet altijd zijn, vraag ik. 

En dan een beetje lezen. Dat troost altijd. Het Boekenweekgeschenk Gezien de feiten van Griet Op de Beeck. De Boekenweek begint volgende week maar het Geschenk het ligt al op de redactie. Ik vind het mooi om te lezen. Hoofdrpersoon is de 70-jarige Olivia wier man net overleden is en eigenlijk is ze best opgelucht dat hij er niet meer is. Het boek begint op de receptie bij de uitvaart. Al die mensen, ze is behoorlijk cynisch. Maar haar dochter heeft groot verdriet enj daar is geen ontkomen aan. Gaandeweg verwijdert Olivia steeds meer spullen uit het huis die hij allemaal heeft ingebracht en het lucht haar zeer op. En alras gaat ze op reis met een jongen uit het dorp die veel vrijwilligerswerkt doet, ook internationaal in Afrika. Daar doet ze een vriend op, een zwarte Afrikaan.

Een verhaal over de kracht van spijt hebben, de gretige wil om goed te leven, de warme wurggreep van families, de angst om ruimte in te nemen, de kilte van de wereld zoals we haar kennen en het wapen dat liefde kan zijn, als ze echt is tenminste. Zo'n beetje luidt de flaptekst. Het is behoorlijk kaal verteld, zeker niet larmoyant. De dochter vindt het allemaal maar niets. En er zijn nieuwe immigratiewetten. En de moeder gaat haar eigen weg.