Me tassie

Soms zit het mee, soms zit het tegen. Er zit de laatste weken best veel tegen en gisteren waren bij aankomst op station Bunnik ook nog eens mijn Bunnikse fietssleutels kwijt. Mijn hele damestassie op de kop: nee echt niet. 

Dit tassie kocht ik ruim een jaar geleden in Travemünde. Het was een niet erg duur handig tussendoor-tasje met veel vakken. Het tassie daarvoor was van mooi maïsgeel leer maar te klein. Dat barstte uit zijn voegen en het hengsle liet steeds los. Een iets groter tassie met veel vakken leek me handig: een voor de sleutels, een voor de telefoon, een voor de portefeuille, een voor de agenda, een voor de pennen, een voor de oplader, een voor een notietieboek, enzovoort enzovoort. 

Goedkoop is duurkoop. Dat weet ik. De laatste maanden gingen echter steeds meer voeringen van de binnenvakken van dit low budget tassie kapot. Dat betekende al veel grabbelen de afgelopen maanden. Maar nu zitten de fietssleuteltjes écht niet meer in de tas. En reservesleutels heb ik niet van dit bosje.

De Bunnik-fiets staat met een zwaar Abus-slot vast aan een rek. Dat betekent dus lópen naar de zaak. 20 minuten langs het spoor. Grr. Wat kun je doen. De fietsenmaker gaat  heus niet naar het station om mijn sloten open te knippen. En zo’n louche slotenknipper vraagt al gauw 75 euro. Dat is die fiets niet eens waard. Grrr. Het huilen staat me nader dan het lachen.

Soms zit het ook wel eens mee. Vanochtend ga ik dus maar weer met de bolide naar Bunnik. En als ik uitstap ligt het sleutelbosje in kwestie op de bodem van de bolide. De allerhoogste hoogste tijd dus voor een nieuw tassie. 

(O! Fietsensloten openbreken is helemaal niet zo duur! Kijk: 
https://www.fietsslotopenbreken.nl/utrecht.html https://www.hetzwartefietsenplan.nl/content/fietsslot-openbreken.html)