zondag 11 februari 2018

Roze zusters

Als ik deze zondagochtend al om zeven uur klaarwakker ben bedenk ik: laat ik vandaag eens naar het Klooster Cenakel gaan. Die hebben op zondagochtend om 09 uur eucharistie. Het is een klooster midden in de wijk Zuilen, met nog maar weinig zusters, in het roze.  

Ik was er één keer eerder, toen met Zus2. Je hebt er wel een beetje wilskracht voor nodig, zo vroeg in de ochtend. Die keer was het niet zo'n succes. Er ging een Aziatische priester voor wiens Nederlands niet te verstaan was, en waren er maar heel weinig mensen.

Nu zit het kerkje helemaal vol. Allemaal mensen die ik van gezicht ken van de Jacobuskerk - die verkocht is aan de Best Life Church. Veertig man en dit kerkje is vol. Eigenlijk is dat veel mooier dan zo'n grote te lege kerk. Het heeft zo'n heerlijk intiem kloostersfeertje, voor de fijnproever. Drie roze zusters zingen, met bibberende stemmen en zware buitenlandse accenten, de vierde speelt op het elektronisch wonderorgel.

Volgens mij is het de oude priester/theoloog Jozef Wissink die voorgaat. Hij is nogal tegendraads, en verzet zich wel openlijk tegen de lijn het bisdom. Maar hij is als voorganger vooral lief en mild. Nu heeft hij ook weer een mooie milde preek dat we ons niet van schrik moeten afkeren van mensen die dood gaan, maar ons met ze moeten verbinden.

Geen opmerkingen: