Dit was 1 mei afgelopen jaar. Mijn zestigste verjaardag. Dansen met Marg. Er was nog niets aan de hand. Het was groot feest: Jongste Nichtje trad op met haar Friends en ik liep er te dansen met de vriendinnen. Het is een beetje een rare foto, maar zo dierbaar nu. Met Marg had ik al lang niet gedanst, ik dans sowieso bijna nooit meer. Toen we in Groningen Nederlands studeerden dansten we elke vrijdag in jongerensocieteit Vera. Mag en ik waren jarenlang bijna elke dag samen.
Daarna vierden we in september háár zestigste verjaardag. Heel erg leuk met toen vriendinnen om tafel die haar toespraken en vertelden hoe bijzonder ze is. Hoeveel ze voor elk van ons betekende en betekent.
Een paar weken later kreeg ze heel veel pijn en na enige weken onderzoeken hoorde ze dat ze niet heel lang meer had/heeft. Zomaar. Plompverloren. Afgelopen zaterdag voelde ze zich zo ziek dat ik beter maar even niet mocht komen. En nu is er stilte.
Hoezeer we het leven en elkaar moeten koesteren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten