De vloer

Buch van het bestuur heeft Bobby aangeboden om te helpen met de vloer van het huisje. Er moeten wat balken onder het huisje vervangen, vanwege rot. Ik blijf maar even weg. Maar al gauw word ik gebeld: de rubberen ring van het espressopotje is vergaan, het is een beetje een bende rond het gasfornuisje, en of ik de andere potje wil komen brengen. Dus maak ik er toch wat van mee. Mannen die vloeren open maken en vervangen. Ver-van-mijn-bed-show. Bobby is héél opgetogen na afloop.

Ik vind de mensen van het complex zo bijzonder. Zo’n gemeenschap die draait op welwillende idealistische mensen draait. Vrijwilligers heten zij. Er zijn in onze maatschappij de dominante systemen die allemaal draaien om geld verdienen en economisch gewin, en parallel hebt dit soort universums.

De afgelopen dagen heb ik gekeken naar de tv-serie ‘Tweede Hans’ van omroep Max. Die gaat over Hans, medewerker van een tuincentrum, die na een overname vervroegd met pensioen wordt gestuurd en van de een op de andere dag thuis zit, zoals dat dan heet. Zijn vrouw Mar maakt op haar ouwe dag een carrière move zodat zij het ineens stikdruk heeft. Hans gaat fietsen met een buurtgenoot en hij gaat bij het plaatselijke shantykoor en verliest zich daar helemaal in. Verwikkelingen in het koor, verwikkelingen in het huwelijk, verwikkelingen met de buren.

Ik vind het een heel erg leuke serie, en ook wel herkenbaar, ook al geef ik dat niet graag toe. Maar daar gaat het over, de pensionado die zichzelf helemaal moet heruitvinden.