Babylon

Deze week heeft de Bayerische Freundin de film Babylon uitgezocht, vanwege acteur Brat Pitt van wie ze enorm fan is. Ik heb eerlijk gezegd weer geen idee waar we naar toe gaan, laat me verrassen. Zij kiest films uit die ik zelf niet zou uitzoeken, maar omdat ze in het Louis Hartlooper Complex draaien zal het wel goed zijn. Er komen andere films langs in de voorfilms, die ik eerder zou uitkiezen. Daar gaan we binnenkort naar toe zeg ik een beetje dreigend. Het zijn veel films in andere dan de Amerikaanse cultuur. Europese films, Aziatische films.

Babylon gaat over de overgang van de stomme film naar films met geluid. Eind jaren twintig van de vorige eeuw. De regisseur is Damien Chapelle, en de hoofdrolspelers zijn dus Brat Pitt als de waanzinnig populaire en stinkend rijke en arrogante acteur Jack Conrad, Margot Robbie als de ordinaire actrice Nelly LeRoy en Diego Calvados  als de Mexicaanse producer Manny Torres. Die acteurs zijn dus supersterren in de stomme film, maar als er geluid bij komt kijken wordt film maken een heel ander ding, zowel voor de productie als voor de acteurs. De film begint met een excessieve party met veel seks en drugs, het is allemaal veel te veel, je wordt er compleet door overdonderd. De film blijkt meer dan drie uur te duren en bijzonder excessief te zijn. Lijkt me een nogal veel te dure productie. Onderweg denk je regelmatig: nu mag het ongeveer wel afgelopen zijn, maar dan gaat het nog verder. Achteraf kan ik de belevenis toch wel positief normen. Aan alle roem komt een einde.