Stoutenburg is een Heerlijkheid. Ik heb me er verder niet in verdiept, maar je hebt Klein Stoutenburg en Groot Stoutenburg. Het gebied is heel oud en heeft prachtige lanen, beken (de Barneveldse Beek, klinkt dat niet avontuurlijk?) en moerasjes. Allemaal nog ter grootte van een postzegel, geen woeste natuur, maar wel beeldschoon. En goed beloopbaar. De rode paaltjeswandeling is in een uur gedaan.
Als je dan uitgewandeld bent dan mag je weer naar je celletje oeverloos lezen, tekenen, muziek luisteren... En om zes uur krijg je heerlijke biologische andijvie met kaassaus uit de oven. Mmm!
Plekken als dit Franciscaans Milieuproject zijn er omdat er mensen zijn die besluiten dat ze willen leven dichtbij de natuur, in liefde voor mens en dier en aarde, in eenvoud, en dat ze gastvrij willen zijn. Zoals Franciscus van Assisi.
De mensen die dit dragen zijn niet eens meer katholiek. Er is ook een boeddhistische groep hier en er zijn zweethutten, waar mensen zich kunnen reinigen in de Indiaanse traditie. Het gaat eigenlijk allemaal over hetzelfde, zegt Marco die een beetje onze gastheer is. Dat zeg ik zelf trouwens ook altijd.
De enige 'echte' Franciscaan die hier nog woont, Guy Dilweg, kan heel mooi schrijven, trouwens. Daarover wellicht later mee
Geen opmerkingen:
Een reactie posten