Shopping experience

Om kwart over zes stel ik vast dat de boodschap van de 15e spreker niet meer binnen komt, en dat die van de 13e en 14e spreker er ook al niet niet meer ingingen... Dan kan ik net zo goed op zoek naar een adapter voor mijn netbook..

In de buurt van het Hauptbahnhof zijn tig telefoonwinkels, van Turken, Chinezen en Indiërs, maar niemand heeft wat ik nodig heb. Een Indiër verwijst me uiteindelijk naar de elektronica-gigant Saturn bij de Hauptwache. Tot 20 uur open, móet ik kunnen halen, zegt hij.

Er blijkt een groot nieuw winkelcentrum bij de Hauptwache, met heel veel opvattingen over shopping experience, dat zie je zo. Het doet me erg aan Villa Arena bij ons in Zuidoost denken, waar je ook nooit de roltrap naar de volgende verdieping kunt vinden. Grr.

Saturn is heel groot, maar bij de vijfde medewerker die ik om hulp vraag blijkt dat het kabeltje dat ik zoek net op is, hij moet het bestellen. dat duurt dagen. Dat héle dunne stekkertje wordt alleen voor dit ene Asus netbookje gebruikt, zegt hij.

Is er in Frankfurt nog een winkel, smeek ik, waar u mij een kans geeft? Konrad, antwoorden ze na enige aarzeling, op de Konstablerwache.

Ik rén om 19.55 uur bij Konrad naar binnen. Daar in de kelder, bij de derde employee die ik het vraag heb ik beet. Es ist nicht billig, waarschuwt hij. Daar sta ik dan, met een kabeltje en een stekkertje en een adaptor. 39,95 euro. Beláchelijk. Niet doen! Gewoon morgen naar het internetcafé! Maar ik ben toch ook weer een beetje stolz dat het me gelukt is. Ik koop 'm.

Terug naar het Fairprice-hotel. Het restaurant op de hoek is vandaag wel open. Weingeist heet het. Ik neem Pasta mit Hänchen auf Indische Weise. En Salat. En een groot glas Weiswein. Mmm.