dinsdag 9 oktober 2012

Kloostercel

De kamer en het hotel zijn zo eenvoudig: het lijkt hier welhaast een kloostercel. Ik heb alles pico bello op orde gebracht om aan het werk te kunnen gaan. Lekker alleen en niet in een internetcafé.

Uitzicht op een herfstige binnentuin. Jammer dat er geen klokken luiden om naar de Getijden te gaan. Dat er geen kloosterlingen rondscharrelen om hun ding te doen.

Maar ik heb mooi wel Spotify op dit netbookje (én wifi én stroom) en kan zo terwijl ik werk naar prachtige fluitsonates van Bach luisteren. Als je niet weet hoeveel moeite het gekost had om alles aan te sluiten zou je zeggen: die Lucie Theodora heeft het allemaal toch maar goed voor elkaar, zij is het evenwicht zelve. Dat is natuurlijk ook zo, maar soms heb je zelf dat gevoel niet.

Geen opmerkingen: