Ik zit in de trein naar Frankfurt. Dit jaar heb ik een ander ritme dan voorgaande jaren. Doorgaans ga ik van dinsdag tot en met vrijdag, nu van zondag tot en met donderdag. Morgen is er Frankfurt Academy met zoveel toonaangevende vernieuwende internationale sprekers dat mij dat inspirerend leek daar eens aan deel te nemen. Het kost altijd wat heen en weer voor ik er gratis kn mag, maar het lukt altijd. Qua kostenbeheersing (nogal een thema) is dit ook nog eens een meevaller: ons hotel - dat Fairprice heet - kost tijdens de Buchmesse 147 euro per nacht, maar de dagen daarvóór slechts 31.
Mij trein zit vol nette Duitsers, veertigers, die een weekendje Amsterdam achter de rug hebben, met vooral experiences op het Rembrandtplein en Leidseplein. De English Pub en de Irish Pub. Nu drinken ze alweer bier. Was u in het Stedelijk? Nee, in het Stedelijk waren ze niet.
Ik ga op reis en ik neem mee. Zo stak ik 'Verder alles goed' van Nico Dijkshoorn in de tas, het Boekenweekgeschenk van dit jaar. Over vriendschap. Een onderzoek naar vriendschap via brieven en ansichtkaartjes. Het eerste verhaal, dat hij - laf - per brief de vriendschap opzegt met een vriend die is gaan samenwonen en nu braaf en hygiënisch is geworden en vooral over recepten praat. Zoveel braafheid verdraagt deze vriendschap niet. Heel herkenbaar: de kronkels van de geest.
Ik heb nog nooit Dijkshoorn gelezen. Bij zijn optredens in DWDD heb ik geen klik. Nu meer. Hij is een meester in het benoemen van herkenbare kleingeestigheden, zoals in een - hoop ik fictieve - brief aan zijn buurman die voor zijn kat zorgt terwijl hij op reis is en waarover hij heel jaloers is. Het is maar een dun boekje, zo'n Boekenweekgeschenk. Even voorbij Arnhem heb ik het al uit. Was er Wifi in de trein geweest dan had ik nu een ander boek op mijn e-reader kunnen downloaden, bijvoorbeeld 'Nooit ziek geweest' over het verscheiden van zijn vader...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten