maandag 14 januari 2013

Naar de Diëtiste

De diëtiste heb ik uitgezocht omdat ze zo'n opgewekte website heeft, met aansprekende teksten en illustraties, en omdat haar werkadres precies tussen m'n werk en woning ligt. Help, zeg ik haar, ik kan het niet alleen. Doe mij regels. Zeg wat wel en niet mag. En laat mij elke week terugkomen. Please.

Ik dacht: 'We doen onszelf de Watergraafsmeer, beetje stijl, beter dan de Indische buurt.' Maar haar straat blijkt ook een soort van achterbuurt en ze houdt kantoor in het souterrain van een voormalige inmiddels verpauperde kerk, die dienst doet als buurthuis ofzo.

De diëtiste vraagt me precies te zeggen wat ik eet en wanneer, hoe mijn patroon is. Nu gaan we niet voor een makkelijk afvallen in drie tot zes weken en dan weer terugvallen. Nee, het gaat om voor altijd en ever. Dan gaat ze dat patroon van mij behandelen.

Ik doe veel goed, zegt ze complimenteus, maar wat ik fóut doe is teveel fruit eten. Twee à drie stuks per dag is de regel en tevens maximaal. Maar nu ik dagelijks een par gezonde shakes maak met karnemelk, verse sap daarin een appel en een banaan en een kiwi drink ik - zegt zij eigenlijk - gezonde koppen suiker. Ook die gezonde verse vruchtensappen sappen moet men met mate drinken. Een glas verse jus bevat al gauw 4 sinaasappels en dan krijg je ook suikers voor vier sinaasappels binnen. Dat is te veel.

Er zit veel te veel tijd, vindt ze, tussen mijn lunch en avondeten, dus ik moet tussendoor echt wat doen. Want daarom heb ik 's avonds zo'n honger. Bijvoorbeeld zo'n shake. 

En mijn bord schep ik te vol. Ik mag 's avonds maar één bord, die voor de helft gevuld is met groente, voor een kwart met vlees/vis en voor een kwart met aardappelen / pasta / rijst. Eén keer opscheppen, niet twee. En goed kauwen. En geen wijn. Elke dag hoogstens 1 glas. Of een dag in de week zeven glazen. Ik mag zelf kiezen.

Ze geeft me een dagboekje mee om erin op te schrijven waar ik moeite mee heb.

Geen opmerkingen: