Járen geleden alweer gooide ik mijn verjaardagskalender weg. Er stonden zoveel mensen op die ik niet meer zag, zoals voormalige schoonfamilies, en voorbije vriendschappen en kortstondige flings, dat ik de neiging kreeg om deze en gene weg te typexen. Maar dat is ook niet erg elegant. Dus ging de kalender de prullenbak in. Ik dacht dat ik de relevante verjaardagen wel zou onthouden. En bovendien, bij Mutti hing de ultieme verjaarskalender. Die hoefde ik alleen maar over te schrijven. En ondertussen zag het een na het andere áchterneefje en -nichtje het levenslicht. En kreeg ik weer een nieuwe schoonfamilie. En verdween met Mutti's overlijden haar verjaarskalender.
Zus1 heeft een mooie methode. Op Hoogtijdagen nodigt zij breed familie en vrienden uit en dan zet zij ze per verjaardagsmaand op de foto. Bij de Hema kun je eigen kalenders maken. Ze deed dat toen ze 25 jaar getrouwd waren en laatst weer toen ze 40 jaar getrouwd waren.
Een jaar geleden bij een tentoonstelling over Esscher kocht ik een nieuwe kalender en mailde ik alle Geschwister of ze me de verjaardagen van hun nageslacht wilden toesturen. Dat deed niemand, dus ik heb al meer dan een jaar een verjaarkalender zonder namen. Dat ziet er heel ontworteld uit.
Dit is mijn kans, zie ik, en fotografeer snel haar verjaarskalender.
Dit is mijn kans, zie ik, en fotografeer snel haar verjaarskalender.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten