Nacht

Niets weerstaat de nacht van de Franse schrijfster Delphine de Vigan kocht ik ook de zondag voor kerst bij de Amsterdamse boekhandel Zwart op Wit. Weer een boek over familiegeschiedenis na het overlijden van de moeder. Het is wel het thema van deze week. Hier is de beschreven moeder 61 jaar en is haar dood een zelfmoord. De moeder als mysterie. De moeder die moest zorgen voor het welbevinden van het gezin, maar zelf emotioneel in de lappenmand zat, door gebeurtenissen in de jeugd, haar belevenissen met haar vader en moeder en broertjes en zusjes, door het vroege huwelijk en het vroege moederschap.

Deze moeder groeide op in een groot gezin van een bohemien-achtige vader. Ze trouwde, kreeg kinderen en schuwde in de wilde jaren zestig en gebruikte een tijdje veel alcohol en drugs. Deze moeder had een kort huwelijk en daarna minnaars, maar vooral had ze een familie waarin relatief veel zelfmoord werd gepleegd. Ze kreeg psychiatrische stoornissen en haar twee dochtertjes waren daar getuige van. De dochter probeert de familiegeschiedenis in kaart te brengen. Dit is haar tweede boek, het eerste - ook autobiografisch - ging over anorexia. Het is zoeken, verzamelen, aftasten. Het is mooi om te lezen, het is alleen dat ik net Adriaan van Dis las die dit indringender en mooier deed.

Op de cover van mijn exemplaar staat de aanbeveling 'DWDD-panel: Schitterend! Schitterend! Schitterend!'. Het helpt wel bij de aanschaf van een boek. Cas, die tegenwoordig ook in dat panel zit, zegt te lange inhoudelijke zinnen en kreeg de laatste keer als feedback van de redactrice dat hij meer teksten als dit 'Schitterend! etc' moet gebruiken. 

Tegelijk word ik er gereserveerd van. Mag ik dat alsjeblieft zelf bepalen?