Afscheid?

Ik bel met mijn nieuwe garage in Overvecht. 'Bent u niet de mevrouw van de Toyota Corolla?' reageert de werkplaatsmedewerker die de telefoon aanneemt. 'Nee, niet Corolla!' 'Ik bedoel: Celica.' 'Dat u dat weet! Wat goed!' Ik was er immers nog maar één keer. 'Ja dat hoor ik wel vaker.'

Ik verzoek hem om snel een afspraak. 'Ik ruik uitlaatgassen in de auto, de winterbanden mogen er weer om, het lichtje van de olie gaat steeds sneller branden. En dan kunnen meteen ook de APK en een onderhoudsbeurt...'

Hij zegt: 'U bent erg gehecht aan die auto hè? Maar eh ... Als die olie er zo snel doorgaan gaat, is het misschien toch tijd afscheid te nemen.'

De hele avond ga ik op zoek naar een nieuwere Toyota Celia. Ik wil deze, maar dit is model 1998. Zulke auto's hebben al gauw 300.000 km op de teller.

Vanochtend koop ik twee nieuwe flessen motorolie. Als ik die in de tank wil gieten ontdek ik dat ik de vorige keer de dop van de olie er niet opgedraaid heb. Hij ligt nog wel ergens op de motor, hij lag klem, en de hele motor is onder de olie gesproeid. Bah bah bah. Alles vet en zwart. Vandaar dus die stank. Dat scheelt weer een probleem