Kastjes kopen via Marktplaats is een apart avontuur. Vorige week zondagmiddag besluit ik dat ik twee tijdelijke boekenkastjes wil zolang ik niet betaalbare definitieve kastjes heb gevonden. 800 euro vind ik toch teveel voor een teakhouten boekenkastje, hoe mooi ook. Dus zondagavond breng ik vele uren door op Marktplaats en ik schrijf veel mailtjes: hoe hoog en breed is het kastje precies, kan het gedemonteerd worden, kan er nog wat van de prijs af, wanneer kan ik het halen? Wat is het adres? Wat is uw telefoonnummer? Hoe doen we het? Alle communicatie gaat per mail, mensen willen niet graag bellen. Of ik niet.
Twee contacten worden serieus. Een betreft een 'prachtig massief walnotenhouten kastje' te Delft en één een donkerbruine Billy te Utrecht Hoograven. Je krijgt allemaal inkijkjes in levens van verhuisde en verhuizende medemensen. Ze willen hun boekenkasten niet meer, maar ze willen ze ook niet bij de straat zetten.
Dat 'massieve walnotenhouten kastje' wordt aangeboden voor 20 euro. Dat lijkt me goed voor de kookboeken. Het staat in de vorige woning van een mevrouw die met een nieuwe heup in een nieuwe huis te Den Haag gekluisterd zit. De nieuwe huurder van haar oude woning moet mij de kast overhandigen. Het adres is in de binnenstad van Delft. Omdat er in de advertentie staat dat het kastje van massief hout is ga ik ervan uit dat het niet gedemonteerd kan worden en dus niet in mijn bolide past. Ik vraag Zwager3 of er een kast van 2.10m in zou passen en zo ja of ik dan zijn stationcar mag lenen. Inmiddels wordt duidelijk dat het helemaal geen massief houten kastje is, maar een met walnotenhouten fineer. Enfin, om van het vraagstuk van de dozen met boeken af te zijn ga ik het toch maar halen. Zus3 gaat gelukkig mee. Dat avontuur gaat morgenochtend plaatsgrijpen.
Ondertussen mail ik ook met ene Kimber die de Billy in de aanbieding heeft voor 5 euro. Ik wil hem graag, zeg ik, als jij hem voor mij kunt demonteren. Er is wat ge-heen-en-weer over het tijdstip van afhalen, vanmiddag 17 uur, maar vanmorgen mailt ze dat ze de kast niet uit elkaar krijgt. Er zitten plastic dopjes op de schroeven. Ze krijgt ze niet los. 'Met een mesje voorzichtig eraf peuteren', mompelt Bobby, nog half in slaap. Die suggestie mail ik haar en dat werkt.
Zo sta ik vandaag om kwart voor vijf in de Reitdiepstraat in Hoograven in een rommelige straat. Een punkachtig meisje met blauw haar doet open. Het is antikraak wonen daar, vertelt ze, de woningen worden afgebroken en vervangen door mooie nieuwbouw. We slepen de gedemonteerde Billy naar haar slaapkamerraam en daar hijs ik mijzelf en de kast naar de parkeerplaats. Voor 5 euro. Vanwege het blauwe haar van het leuke meisje ben ik als het gedoe met Marktplaats inenen vergeten. Het is niet dit meisje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten