De uitvaartondernemer heeft een boek met Fleurop-rouwboeketten van wel 350 euro per stuk. Belachelijk! Miek en ik gaan ná ons beraad met de dominee naar de bloemist waar ik altijd de mooiste boeketten voor Schoonmama samenstelde. Daar genoot ze zo van. Hij zal een boeket maken met witte en roze bloemen en zaterdag bij de kerk afleveren.
Op mijn verzoek zitten we ook nog een half uur bij Schoonmama in het rouwcentrum. Ik doe haar haar een beetje door de war, het zit veel te stijf gekamd. De anderen willen eigenlijk niet bij haar zitten, wat zijn mensen daar toch verschillend in.
We praten met de dominee. Het is weer een jubel over haar gelovigheid. Ik heb haar er nooit over gehoord, zeg ik, maar dat kan natuurlijk aan mij liggen.
Aan het ein van de middag brengen we de laatste rouwkaarten naar een ‘Service Station’, zodat die nog donderdag bezorgd worden. En dan is het weer zo file dat Bobby en ik maar een kibbeling-menu gaan eten bij de visbakkerij aan de Vlaardingse Wilhelminahaven. En dan naar huis. De geliefde begraven betekent volle werkdagen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten