We hebben een fijne zaterdag zoals een zaterdag fijn kan voortkabbelen. Klusjes, broodjes, thee, koffie, naar de tuin, sleutel aan Reenske overhandigen zodat ik nu een tuinmaat heb. Vers opgekweekte kapucijners en snijbiet kopen bij de Chinese tuinvrouwen. Pakjes naar post en de DHL. Dan eten bij Hans, die verrukkelijk gekookt heeft, samen lachen om de disasters des levens zoals onze auto en details uit Bobby’s werk.
Dan weer naar huis. Naar het Journaal kijken. Nog meer disasters maar dan echte. Het wordt steeds erger, het komt echt niet meer goed met de wereld. De stikstof discussies. De vluchtelingenstromen. De oorlogen. De schandalen. Wat kunnen we doen? Links stemmen haalt niets meer uit. Nou, dan gaan we maar Eredivisie kijken.
Met Erni had ik het vrijdag ook al over voetbal. Wie zijn nu onze helden. Ik wil wel helden tekenen maar er zijn zo weinig helden en als ze er al zijn dan verdwijnen ze naar het buitenland. Xavi, daar zijn we het over eens. Xavi had ik een tijdje terug getekend, maar die tekening ben ik kwijt. Dus nog een taakje zaterdag: tientallen tekeningen ordnen en opbergen. Vele honderden zijn het inmiddels. Wat moet ik ermee?
Erni vindt Xavi mooi, maar nog liever zou ze een bijna huilende Xavi willen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten