Het programmaboekje voor ons concert confronteert me met hoe ik met de dingen omga. Dingen die ik niet kan ga ik liefst uit de weg. En vragen om hulp doe ik al helemaal niet graag.
Ik had het bestuur beloofd: ik maak de tekst voor het programmaboekje, maar iemand anders moet de opmaak en de productie maar doen, ik weet niet hoe dat moet. Dat kan ik niet. Het postertje had ik een tijd geleden alweer opgemaakt in het opmaakprogramma Canva. Was ik best trots op.
Het zijn 16 pagina's in Word of PDF, zover kom ik. Als je ze op je eigen printer print komen de pagina's er niet in de goede volgorde uit. Dus ik stuur de tekst naar Indra om op te maken. Maar een week later blijkt Indra dat gewoon in Word te doen. Zij zegt: 'Je slaat het Word-document op als PDF, en dat stuur je naar de Kopieerwinkel. En die maakte er dan een A5-boekje van'. O, is dat zo?
Broerlief om advies gevraagd en hij zegt: 'Bij Lowie Kopie (in Amsterdam) kun je je bestanden zo online uploaden.' Dat doe ik natuurlijk het liefst, maar dat lukt me niet. Bobby zegt: 'Ga toch gewoon even naar die Kopieerwinkel toe, en vráág het.' Zucht. Ik lig er uren wakker van.
Dan toch maar naar de Kopieerwinkel, met m’n
USB-stickje met daarop het concept-document in Word en PDF. Eh... is het al bijna goed zo? Wat is er nog nodig? Het is al bijna goed, zegt de meneer. Hij maakt een proefdruk je voor me. Hoera. Ik heb weer overzicht en dan kan ik weer verder.
Voor het postertje had ik de letters bovenin dit blog gebruikt. Dansende letters. Wervelend. Geweldig vind ik ze. Los. Die wil ik eigenlijk ook op het programmaboekje. Maar hoe heten ze? Dat heb ik nergens genoteerd.
Maar de aanhouder wint. Uiteindelijk lukt het om het lettertype te vinden, te downloaden en te installeren zodat het ook in Word zit. Weer wat geleerd. En nu kan ik én affiches maken én programmaboekjes én lettertypes downloaden en toevoegen aan Word.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten