Werk

Mooi artikel in de Volkskrant:‘Niemand heeft het op zijn sterfbed over zijn werk’. Janneke Siebelink, die het schreef, zat in het damesgezelschap van belangrijke dames uit mijn werkend verleden. Zij maakte een digitaal magazine over literatuur voor Bol.com - in de tijd dat dat nog een soort van boekwinkel was. Er kwamen echter nieuwe directeuren en haar magazine werd geschrapt, want niet winstgevend. Zij een burn out. Haar conclusie is niet nieuw, maar het raakt bij mij een snaar. 

In de  levens van werkende mensen gaan veel sociale gesprekjes over werk. Op feestjes en (werk)borrels. Wat-doe-jij? Hoe-is-het-op-het-werk? En als er geen werk is, dan slaan ze je zo even over. Bij de Buurt Taxi waar toch vooral pensionado’s werken gaan de kennismakingsgesprekken en de gesprekken bij de jaarlijkse barbecue (vooral tussen de mannen) vooral over wat ze vroeger voor werk gedaan hebben. Vooral als ze 'belangrijk' werk hadden. Ik vind het leuker om naar iemand te luisteren die buschauffeur was, dan naar een voormalig projectmanager, om maar een functie te noemen.

Maar men  kan natuurlijk niet alles in het leven afmeten aan de gesprekken op het sterfbed. 

https://www.volkskrant.nl/volkskrant-magazine/het-klopt-wat-mijn-huisarts-zei-niemand-heeft-het-op-zijn-sterfbed-over-zijn-werk~bf9979a5/?utm_campaign=shared_earned&utm_medium=social&utm_source=email