Ik vind het heel mooi werk. Gelaagde landschappen en portretten. En wat stillevens. De portretten zijn uit de fantasie, geen echte mensen. Ik vind ze heel echt en raak. Ze raken iets van de diepe gelaagdheid van de mens, het gaat niet om uiterlijke schoonheid of gladheid. De landschappen zijn vaak nachtelijk, sferisch, ongemakkelijk. De Bayerische Freundin kan het niet aanzien, ze vindt het nachtmerrie-achtig. Ik vind het juist heel heel mooi.
We gaan maar beetje wandelen, niet te ver. Het is zo’n mooie sfeer nu met dat snel uitbottend groen. Rond de tuinderij op het landgoed groeit waanzinnig veel daslook. Dat was ook het Flevopark ook zo. Heerlijk knoflook-achtige geur. Ik pluk wat handjes, De Bayerische Freundin zegt dat dat niet mag, maar dat kan ik me niet voorstellen bij zulke zeeën van groen. En zet het ‘s avonds als salade op tafel. Maar ze had gelijk, het mag niet, de plant is beschermd.
Er is niet veel informatie over de kunstenares bij de tentoonstelling en op internet is ook niet veel te vinden. Je ze is geboren in Oud-Zuilen. In sommige biografische informatie staat dat ze in Amsterdam woont en werkt, maar de uitgever schrijft dat dat in Utrecht is. Dat zou ook logisch zijn voor een keuze van het Utrechts Museum. Bij de tentoonstelling ligt een monografie van €35, dat vind ik veel te duur. De uitgever is mij onbekend. Ik vraag het boek maar aan, en het wordt me toegezegd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten