Släpp Taget

Gezien op Netflix: de film Släpp Taget (2024)  van de Zweedse regisseur Josephine Bornebusch Ze speelt ook de hoofdrol. Släpp Taget betekent zoveel als 'laat gaan'. Het gaat over het rampzalige huwelijk van Stella en Gustav, ouders van twee kinderen; Anna en Manne. Anna is een puber met grote stemmingswisselingen, Manne een lastpost met coeliakie. Het gaat niet erg goed tussen Stella en Gustav, hij is veel afwezig en alles in huis komt op haar neer. Zij moppert altijd. Tegenover zijn cliënten weet Gustav precies wat hij moet zeggen wanneer hun relatie op een dood spoor is beland. Privé gaat dat een stuk minder gemakkelijk. Ondertussen heeft hij het aangelegd met een vrouwelijke collega. Na de zoveelste ruzie aan de eettafel komt het hoge woord eruit: Gustav wil scheiden. Zij wil nog één goede week met het hele gezin en dan mag hij gaan. Anna wil meedoen aan een wedstrijd paaldansen, iets wat beide ouders helemaal niet zien zitten.

Ik heb heel lovende kritieken gezien alsook afbrekende, dat het allemaal clichés zonder diepgang  waren. Ik heb geboeid gekeken, hoe verstikkend mis het kan gaan in een relatie en in een gezin, en hoe dat toch weer ten goede om kan slaan.

Ontsteken

Bobby en ik gaan weer naar de tuin, nu om de kachel daadwerkelijk aan te steken. Ik durf dat niet zo goed in mijn eentje, ik ben bang dat-ie ontploft. Dat heb ik trouwens met veel dingen. Zus3 en Zus4 blijken dat ook te hebben, misschien de anderen ook wel, maar dit soort domme paniek dat dingen ontploffen deel je niet gauw met anderen. We kunnen niet terughalen waar we die angst ontwikkeld hebben. Er is vroeger bij ons thuis nooit wat ontploft. 

Bobby leest gewoon de gebruiksaanwijzingen van A tot Z. En dan gaat hij stapsgewijs de aanwijzingen opvolgen. Eigenlijk vrij voor de hand liggend. Ik wil dat iemand die het kan/kent het me voordoet en daarbij vertelt wat ik vooral níet moet doen. 

In de gebruiksaanwijzing staat dat het de eerste keer dat je de kachel laat branden heel erg stinkt. Dat doet het onderdaad. Er staat ook dat het vijf minuten duurt voor de vlammetjes goed zijn. Als je de kachel uit doet moet je een kwartier wachten voordat je hem weet mag aansteken. We moeten weg dus nu heb het nog niet zelf gedaan. Wordt vervolgd.

De jubilaris

We hebben de novemberborrel van de Buurt Taxi. Het is niet helemaal mijn ding, ik moet me er een beetje doorheen slaan. Je hebt er niet echt een band met je collega's. Je rijdt in je eentje en hebt soms wat extra contact met de centralist van dienst. Je plezier haal je uit de passagiers. Maar daar ben ik met hart en ziel bij betrokken, dus ik vind dat ik erbij moet zijn. Beetje kletsen over de mensen die we allemaal rijden, de kleine rampen die je af en toe meemaakt, vergeetachtigheden, tassen laten staan, etcetera. 

We krijgen ook een speech. Er zijn klanten en chauffeurs overleden dit jaar, en er zijn chauffeurs die in het zonnetje gezet worden.  Blijk ik zelf als jubilaris in het zonnetje gezet te worden. Vijf jaar rijd ik nu al voor Buurt Taxi. Vijf jaar!  

Vroeger in mijn werkend leven hoorden borrels er ook bij, dat heette dan boekpresentaties, openingen, prijsuitreikingen. Niemand van de collega's wilde er graag naar toe, maar het heette goed je gezicht te laten zien. Toen had ik als regel ingesteld dat we naar huis mochten als je twee leuke gesprekken had gevoerd. Dat werkte motiverend om leuke gesprekken te beginnen.

Nu mag ik van mezelf na anderhalf uur weg en die tijd kun je dan maar beter vullen met leuke gesprekken. Er is een nieuwe centralist met wie ik kennis maak en er is een oud-collega van toen ik in Maarssen werkte bij Elsevier. Met hem kan ik grapjes maken. Line is ook chauffeur geworden dus op haar kan ik ook terugvallen. Voor ik het weet heb ik eigenlijk gewoon een leuke borrel.

Het kacheltje

Het kacheltje is maandag bezorgd door POSTNL. Vandaag brengen we het naar de tuin. Yes! Eerst even langs de Praxis voor petrolie. 20 liter voor 80 euro. Benieuwd hoe lang we daar mee doen. Veel mensen schijnen in huis bij te stoken met dergelijke kacheltjes. Dat zou goedkoper zijn dan meer gas gebruiken.

De benodigde batterijen hebben we op voorraad: het zijn dezelfde joekels als die in het radiootje gaan. Er moeten vier van in de kachel, ik neem aan voor de ontsteking. Met een hevelpompje hevelen we de petrolie over naar een reservoirtje. Nu moet het 'kousje' (de lont) drie uur petrolie slurpen voor we de kachel kunnen aansteken. Er is geen kousje te zien maar gaan er maar van uit dat er een kousje in zit. In de gebruiksaanwijzing staat een lang hoofdstuk over het vervangen van het kousje. Dat is gelukkig voorlopig niet aan de orde. 

Ik ben heel benieuwd hoeveel ik ervan ga genieten. Het is koud en nat en de volkstuinen staan al bijna weer onder water. Brr.

Persoonlijke Perspectieven

De vervolgcursus creatief schrijven van de HOVO is begonnen. Vorige week. De cursus is op maandagochtend tot 12.45u. Mijn maaltijdbezorgersbaantje begint op maandagmiddag om 13.15u. Als ik heel hard pees haal ik het net. 

De cursus is weer met twintig mensen in een academisch zaaltje, nu in de Juridische Faculteit, een statig gebouw aan het Janskerkhof. Ze doet geen kennismakingsrondje, want dat zou zo een hele les duren. We krijgen vooral vrij-schrijven-opdrachten. Pen op papier. Niet nadenken, gewoon de inkt laten vloeien. Ik vind het heel erg leuk. Je werkt niet naar een eindproduct toe, het gaat er vooral om de geest los te kloppen.

https://www.hovoutrecht.nl/cursus/persoonlijke-perspectieven-deel-2/

Naar het bos

De laatste maanden lees ik nogal veel kranten en nieuwswebsites, en ik volg diverse actualiteitenprogramma's en podcastst. Het is sinds de laatste verkiezingen beduidend meer dan voorheen. Het is nogal verslavend en het helpt weinig bij het oplossen van de maatschappelijke en politiekw vraagstukken, laat staan bij de eigen zielenrust. 

Dus ga ik maar de tuinen een beetje opschonen. In beweging. In de kruidentuin voor ons huis zijn de meeste kruiden aan hun eind, alleen de platte peterselie tiert nog welig, en voor de rest zet ik maar winterviolen in de plaats. 

De tuin achter is een natte ellende met afgestorven planten en veel mos. Het is koud en naar, maar een half uurtje ruimen levert toch al heel wat op. Dat helpt dan wel een beetje voor de zielenrust. Evenals een boswandeling in De Leyen, waar de herfst nu helemaal heeft toegeslagen. Nog een zucht wind en de laatste bladeren vallen ook.

Die wandelingen leiden tot een staat van diepe dankbaarheid voor al het mooie om ons heen. Om even iets anders te ervaren dan de televisiewerkelijkheid.

Oranje

Voorstudie. Dia en ik gaan volgende week vrijdag weer naar het vrouwenvoetbal. Er staan twee vriendschappelijke oefenwedstrijden op stapel: vrijdag 29 november tegen China in het Sparta-stadion Het Kasteel in Rotterdam, en dinsdag 3 december tegen de Amerikanen ik geloof in Den Haag. Ik weet niet meer precies hoe onze keuze voor de wedstrijd tegen de Chinezen tot stand is gekomen. We wilden niet twee wedstrijden zo vlak na elkaar en we wilden wel eens naar Het Kasteel. En op dinsdag heb ik gymnastiek. Eind oktober wonnen de Oranjevrouwen met 15-0 van Indonesië, ook een oefenwedstrijd.

Het is alweer maanden geleden dat Dia en ik in Sittard waren, in het stadion van Fortuna Sittard. 12 juli was dat, ze speelden tegen Italië. Daardoor ben ik de ontwikkelingen bij het Nederlands vrouwenelftal weer een  beetje kwijt. Alleen dat de jonge Ajax-ster Lily Yohannes niet voor Nederland gaat spelen, maar voor Amerika.

Chat GPT vertelt: 'De selectie van het Nederlands vrouwenelftal voor de oefenwedstrijd tegen China op vrijdag 29 november 2024 omvat een mix van ervaren en opkomende speelsters. Onder hen spelen Esmee Brugts (FC Barcelona), Daphne van Domselaar (Arsenal), Vivianne Miedema (Manchester City), Lynn Wilms (VFL Wolfsburg), en Sherida Spitse (Ajax) zijn geselecteerd. Ook keert Jill Roord terug na blessureleed, en nieuwkomer Kayleigh van Dooren maakt na bijna twee jaar haar rentree in het team.  China is een sterke tegenstander. Deze wedstrijd dient als voorbereiding op de ontmoeting met de USA op 3 december in Den Haag.' Voor wat deze informatie waard is!

De voorpret van zo'n dagje voetbal alleen al is een feest. We hebben weer een heel dagprogramma in elkaar getimmerd. We vertrekken rond 13u van de Kiss & Ride bij Utrecht CS. We gaan met de auto, omdat we niet zeker zijn van de middernachtelijke terugreis met het OV. Eerst gaan we een parkeerplaats zoeken in de buurt van Het Kasteel, liefst gratis, maar we weten niet of we de wandeltocht naar het industrieterrein 's nachts eng vinden. Zo ja, dan gaan we betaald parkeren ergens in de straten rond het stadion.

Van daar nemen we tram 8 naar de Kunsthal. Daar is onder anderen een tentoonstelling over 'Diva's'. Vervolgens gaan we eten bij een Libanees genaamd 'Souq' in Delfshaven, en vandaar weer naar Spangen waar de wedstrijd om 20.45u begint. Dit schijnt allemaal met die tram 8 te kunnen. We kennen de buitenwijken van Rotterdam niet zo goed. Niet dus. Het wordt nog wat. Het zal wel ijzig koud zijn.