'k Heb een dinerbon voor twee aan zee. Om bij te komen. Zullen we naar zee, vraag ik aan Bobby, maar hij blijft eigenlijk liever op de bank.Tegen vijven haal ik hem eindelijk 'n soort van over, maar wanneer we de A10 oprijden zijn we het nog niet eens over de bestemming. Bobby wil graag naar IJmuiden, en ik naar de Waterleidingduinen. Dan moet je ergens op de A10 al kiezen wat je gaat doen. We zijn allebei én heel toegeeflijk én heel vasthoudend, we zitten al gauw op de A4 en al heen-en-werend missen we afslag Haarlem.
Het wordt afslag Nieuw Vennep. Daar raken we verdwaald in de Haarlemmermeer en vervolgens de geestgronden. Uiteindelijk parkeren we de bolide aan de Langevelderslag, een niksige duinovergang ergens tussen Zandvoort en Noordwijk. Het is geen IJmuiden en geen Waterleidingduinen, zeg maar. Wel is het voordeel dat er bijna niemand komt. Zo om etenstijd is het er hélemaal leeg. En dat op een zonnige zaterdagavond. Onze hoofden waaien helemaal leeg. Eigenlijk is het best een leuk uitje aan het worden, bekennen we.
De dinerbon wil Bobby dan maar in Katwijk inwisselen. Beslist niet in Noordwijk. En omdat de dwaaltocht door het bollengebied mijn schuld was geef ik grif toe. Zo eindigt ons uitje in een feesteten in een stralende avondzon bij strandpaviljoen Zee & Zon te Katwijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten