zaterdag 9 juni 2012

Vrouw en voetbal

Ik heb Bobby al bijna een week niet gezien en ben vrolijk opgetogen dat hij komt. Maar zodra hij binnenkomt om 22 uur gaat de tv aan. Geen háár op mijn hoofd die daaraan gedacht had, ik heb nog geen EK-spelschema's aan de wand. De openingswedstrijd Polen-Griekenland was 0-0, zoveel heb ik wel meegekregen. Ik meen dat het daarmee voorbij is voor deze vrijdagavond.

Nee dus. 'Het EK is begonnen! Dat is léuk! Rusland-Tsjechië! Ik kijk alleen maar de tweede helft!' Ik begrijp het en ga op bed mijn gravenboek liggen lezen. Bobby voelt zich wel een beetje schuldig, dat zie ik, maar de hang naar voetbal is groter. Kijk dan mee, zegt hij, dat is leuk!

Straks is Nederland-Denemarken. De tijden die Nederland speelt heb ik in mijn agenda gezet. En en groupe kijken is natuurlijk leuker, maar ook weer niet te veel mensen. Ik chat naar Leen: 'Kijken jullie thuis EK?' Die kans is er, want Ekfa voetbalt tenslotte zelf vrij fanatiek. Het gezelschap van Bobby, Leen, Ekfa en Riemer, dat geeft mij voldoende gelaagdheid om volop van de avond te gaan genieten.

Leen belt: 'Kijken jullie ook naar voor- en nabeschouwingen? Kom dan vast om vijf uur. Maken wij pizza.' En dan blijkt dat Leen en ik, die eigenlijk niet van voetbal houden, wel gefascineerd zijn door het gelul eromheen, en dat wij meer van de voor- en nabeschouwingen genieten dan van het voetbal zelf. Ekfa en Bobby malen niet om beschouwingen. Voor Leen en mij hebben de beschouwingen het het effect dan we tenminste kunnen méépraten. Wij spreken af dat Leen & ik de beschouwingen kijken en tijdens de wedstrijd persoonlijk even kunnen bijpraten.

Bobby waarschuwt nu alvast dat hij daarna ook Duitsland-Portugal gaat kijken. Voor mij is het ook wel goed, kan ik de komende tijd weer veel lezen.

Geen opmerkingen: