Het miezert, maar ik rij toch even om om te kijken hoe de bouwplaats erbij staat. En tot mijn grote vreugde staan er twee benedenverdiepingen. Bouwnummmer 1 en 2. Die van ons nog niet, nummer 4, maar het ziet er naar uit dat dat niet lang meer duurt.
De camerafunctie doet het niet op mijn telefoon bij dit weer. Grr! Hoe moet ik de bouw dan bijhouden? Vandaag is er een vriendelijk jongmens die er rondloopt en ook een foto maakt. Jesper. Komt u hier ook wonen, vraag ik. Nee, hij werkt bij de Aannemer, vertelt hij, hij is werkvoorbereider. Dat is leuk, kan ik mooi alle kwesties met hem doornemen. Zoals de vertraging. En waarom ze zoveel opties die wij gekozen hadden kwijt zijn. Waarom wij nu woensdag weer naar Apeldoorn moeten komen om een badkamer te kiezen.
Ook ben ik benieuwd wat hij ervan vindt dat ik de woning zo smal vind. 4.80, dat is standaard, zegt hij diplomatiek. Maar als ik een beetje doorzeur geeft hij toe dat de standaard in Apeldoorn 60 cm breder is. Namelijk 5.40.
Of er misschien ook 3D-programma's zijn om de huizen te visualiseren, vraag ik. De Aannemer is ermee bezig zegt hij, maar de meeste mensen die daar werken zijn 50-plus en die vinden nieuwe
programma's moeilijk en niet nodig. Hij is de jongste en wil ook graag 3D. Ik ben niet de jongste, maar ik wil ook 3D! zeg ik, zeg dat maar tegen je collega's!
Kunt u uw foto aan mij doorsturen, vraag ik, dat doet Jesper graag. Op LinkedIn zie ik dat hij trainee is. Stagiair.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten