Ik ga naar een bijeenkomst waarin een aantal schrijvers - aangevoerd door een Deense auteur Janne Teller - uiteenzet wat zij als schrijvers aan de huidige onrustbarende wereld toe te voegen zouden kunnen hebben.
Ze hebben gedurende drie dagen steeds drie uur bijeen gezeten, zonder pottenkijkers, om proberen te formuleren wat zij als schrijvers aan de politieke blabla toe te voegen hebben. Manieren van denken die ontbreken in de media. Menselijkheid en empathie die nogal ontbreken.
De eerste stelling die uit drie dagen delibereren voorkomt is dat het een mythe is dat God niet bestaat. Religie is zó belangrijk voor zóveel mensen, dat het heel hoogmoedig is te menen dat hij niet zou bestaan. Maar wel veel religies met veel verschillende goden.
De tweede stelling is dat iedereen moet leven en laten leven. Erkennen en accepteren dat er vele leefstijlen zijn. Accepteren dat er miljoenen mensen op de vlucht zijn. Dat dat vooral een gevolg is van het economisch systeem met het wereldwijde kapitalisme, dat kleinschalige economieën kapot maakt.
Het interviewen van Janne lukt niet echt, mede vanwege een Iraanse journaliste die mij voor is. Terwijl ik een afspraak heb en zij niet. Ik ga maar bij hun gesprek zitten, om te voorkomen dat ik helemaal niet meer mag. Want Janne is te moe om enigszins te reflecteren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten