Schirn Kunsthalle Frankfurt heeft tijdens de Buchmesse altijd een tentoonstelling gelieerd aan het Gastland van dat jaar, dit jaar is dat Finland. Het museum is ook 's avonds open. Je moet er wel tijd voor maken, anders lukt het niet. Maar sinds ik dit ontdekt heb maak ik er dus tijd voor.
Zo kom ik terecht in een tentoonstelling over Helene Schjerfbeck (1862-1947). Zij heet een van Finlands belangrijkste vrouwelijke kunstenaars te zijn. Dat roept meteen de vraag op wat dat woord 'vrouwelijke' hier toevoegt, en of ze ook een van de meest belangrijke Finse kunstenaars is. Zal toch wel, anders zouden ze niet zo met haar uitgepakken.
Ze doet overigens meteen aan allerlei andere vrouwelijke kunstenaars van het begin van de 20e eeuw denken; zoals Paula Modersohn Becker, Käthe Kollwitz, Marie Laurencin, Frida Kahlo, om er maar een paar te noemen.
Ze heeft bijna allemaal portretten geschilderd,", veel zelfportretten ook, omdat je dan je model altijd in de buurt hebt. Schijnbaar losjes geschilderd maar indringend.
Ze is geboren in Helsinki maar is op een gegeven moment - wel na de kunstopleidimg en een aantal internationale reizen - met haar moeder naar een klein dorp verhuisd. Een hal laat zien hoe het leven in een Fins dorp kan zijn. De wanden zijn beplakt met twee grote zwart-wit-foto's van een Fins houten huis: In de zomer uitbundige bloemen rondom, in de winter koud en sneeuw en donker.
Vanwege de dubbele lasten het komende halfjaar met èn huur èn hypotheek probeer ik te bezuinigen. Een post die ik zou kunnen bezuinigen zijn de catalogi van de tentoonstellingen die ik bezoek. Vorige week nog twee catalogi (Raoul Dufy en Wouter Stips) bij het Singer Museum, nu weer deze tentoonstelling. Die catalogus laat je toch niet liggen? Het is een groot genoegen na afloop van het museumbezoek te bladeren en te verdiepen. Voor in de trein terug.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten