Bobby heeft het Kerstdiner besteld bij NRC Lux, de webshop van NRC. Heel slim bedacht. Tegen de kerststress. Je krijgt alle ingrediënten voor een viergangenmenu in een doos. Mooie recepten, streekproducten. Je kunt het bestellen voor 2 tot 8 personen, etcetera. Dan hoef je geen kerstboodschappen te doen, is het idee. De doos wordt woensdag de 23e bezorgd, beloven ze.
Een paar dagen tevoren vraag ik: 'Hoe laat wordt die doos eigenlijk bezorgd?' Want we werken allebei deze woensdag. 'Dat weet ik niet', zegt Bobby, 'woensdag.' Ik vind dat een beetje vaag. 'Kon je niet aangeven hoe laat je dat wilt?' 'Nee', zegt Bobby. En: 'Het komt wel goed'.
Ik bespreek de kwestie met de collegae. Vinnie heeft een vriendin die de doos ook besteld heeft. Volgens hem heeft zij een mailtje gehad met de tijd van bezorgen. 'Nee,' zegt Bobby, 'ik heb geen mailtje gehad.' Ik weet niet of het waar is wat hij zegt, of dat hij mij pest.
Dinsdagavond meldt hij: 'Ik heb een mailtje gehad. Ze komen woensdagavond om 19u46.' Dat geloof ik natuurlijk niet. 'Laat zien!' Alleen als we ergens om wedden. Dan laat ik het maar los.
De bezorging blijkt echt een probleem. De actie is blijkbaar zo'n succes dat ze de bezorgbeloften helemaal niet aan kunnen. Ik ben om 17.30 uur thuis, Bobby om 19 uur, en er is nog niets bezorgd. Hij is nu wat mededeelzamer en deelt dat hij de hele dag tegenstrijdige mailtjes heeft ontvangen, of foute mailtjes die niet voor hem bedoeld waren, en die dan weer gerectificeerd moesten worden.
Als om 19.30u de bel gaat hol ik juichend naar de voordeur. 'Daar bént u!' Maar het is niet de kerstdoos, het is spontaan bezoek. Dat is ook leuk.
Om 19.32u wordt de doos bezorgd. Om precies te zijn: drie dozen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten