Zus4 wil wel mijn tuincoach worden. Zij heeft - voor Nederlandse begrippen - immense gazons om haar Gutshaus in Mecklenburg Vorpommern. Daar is geen beginnen aan. Qua bloembollen is ze het eens: tulpen moet ik niet nemen. Zij zweert bij narcissen, zegt ze, want die blijven het elk jaar weer doen. Andere bolletjes worden opgevroten of teren weg. En dat ik sneeuwklokje wil kopen: daar lacht ze hartelijk om: het romantische kerkhofje naast hun huis is helemaal overwoekerd met sneeuwklokjes. Ik moet als ze uitgebloeid zijn in april maar langskomen en een paar uitgraven.
Appelbomen zijn geen probleem, zegt ze luchtig. Daar hoef je niets aan te doen. Die doen het gewoon. Jamaar, jamaar ik, want zij heeft zo'n immense tuin, daar heeft alles alle ruimte, en wat geeft het daar als iets de verkeerde kant opgroeit of woekert, en in een tuintje van 9 bij 5 mag niets mis gaan. Hoe dat zit met de zelfbevruchting, vraag ik. Weet jij dat? We moeten er erg om lachen, dat we niet weten van de bloemetjes en de bijtjes, en of die bijen alle appelrassen wel uit elkaar kennen. Ze moet toegeven, als tuincoach zijnde, zij weet het eigenlijk ook niet.Qua tekenthema's heb ik er spontaan een nieuwe lijn bij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten