We gaan naar Auntie in Ommoord, die we vanwege onze corona al drie weken niet hebben bezocht. In de nieuwe auto. Knopjes uitproberen.
Eerst weet Auntie niet wie we zijn (‘Het zijn kennissen van me’, zegt ze tegen een verzorgster), maar eenmaal beneden begint er toch iets te dagen. Familie. Nieuw is dat ze luidkeels zingt als we haar door de gangen rijden. Improvisatie.
'Hoe is het met u', vraagt Bobby. ‘Dat weet ik niet’, antwoordt ze, ‘maar nu jullie er zijn gaat het heel goed.’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten