‘Voici Lingerie’

Ik had al een paar keer vol enthousiasme aan de Limburgse vriendin over IJsselstein verteld en zij weet van een lingeriezaak die vroeger aan de Nachtegaalstraat in Utrecht heeft gezeten en nu een filiaal in IJsselstein heeft. Dat kon ik door mijn vorige bezoekje aan het stadje beamen: die winkel is daar nog steeds. ‘Voici Lingerie’. Dus wij spreken een uitstapje naar IJsselstein af. Omdat ik nog niet helemaal boven Jan ben vind ik met de fiets te ver en gaan we met de sneltram vanaf het Jaarbeursplein. Het is alsof je met de U-Bahn naar een buitenwijk in Berlijn gaat. 

We doen weer alle vaste elementen: de Basiliek met het middeleeuwse Onze Lieve Vrouwe van Eiteren-beeldje, de ouderwetse groenteboer, de literaire boekhandel, het allerkleinste Indonesische restaurantje ter wereld op de brug over de Hollandse IJssel, damesmode Shar, en nu dus ook ‘Voici Lingerie’, geleid door moeder en dochter. Ik was nog nooit in een lingeriespeciaalzaak, ik koop mijn katoenen ondergoed altijd online. Daar zijn alle maten voorradig. 

Van de dochter leren we dat de laatste jaren de Nederlandse damesborsten nogal aan het uitdijen zijn. Volgens haar wordt Cup A vaak niet meer gemaakt, soms Cup B ook niet. Er komt een oudere dame binnenlopen die op zoek is naar een ‘balconette’ (als ik het goed verstaan en onthouden heb). De mensen geven hier zo 75 euro uit voor een bh. De Limburgse vriendin gaat ook eentje passen en is verrukt over materiaal en pasvorm. Je móet ‘m kopen, zeg ik. We zijn nu helemaal speciaal hier. Ze koopt ‘m.

Om bij te komen gaan we urenlang lunchen bij De Kloostertuin, en dan slenteren we weer terug naar de tram, waarbij we het theater passeren alwaar een voorstelling met Loes Luca staat  aangekondigd. IJsselstein is wel helemaal ons stadje.