Suze

Mijn stuk over Suze Robertson staat online. Hèhè.  Het is meer dan drie weken geleden dat ik naar die tentoonstelling was. Daar in het museum zag ik dat er een monografie over haar was verschenen en die had ik aangevraagd, zowel bij de uitgeverij als bij het museum. Meestal krijg je dat dan per omgaande toegestuurd maar nu hoorde ik niets. Had ik dan wel zin om te gaan schrijven? Het zit zo: als je je bij je gedachtenvorming moet verlaten op persberichten en teksten bij de schilderijen dan heb je niet genoeg bedding. Marketeers zijn gespecialiseerd in gebakken lucht vol overdrijving, en de mensen die de begeleidende teksten bij schilderijen verzinnen schieten met losse flodders. Als je wat wilt schrijven heb je behoefte aan een steekhoudend betóóg. 

De uitgever van de monografie kende blijkbaar de site Museumkijker niet. Hij was geloof ik verrast over de kwaliteit, maar ook na mijn tweede verzoek vond hij de site te klein om mij een recensie-exemplaar toe te sturen. Terwijl ik die van gerenommeerde kunstboekenuitgeverijen en musea wel krijg. Dus van de week afwegen of ik nog een stuk ga maken of dat ik ervan afzie. Ik besluit toch maar online te gaan zoeken en te gaan schrijven.

Vanmorgen is het stuk gepubliceerd. Complimentje van Zwaze. Ik best weer beetje trots. Krijg ik vanmiddag een mailtje van de uitgever dat het museum mij de documentatie en boek zal toesturen. Daar heeft hij dus drie weken over gedaan. Nu hoeft het niet meer, zou ik terug willen schrijven, maar dat doe ik natuurlijk niet.

https://www.museumkijker.nl/suze-robertson-in-museum-panorama-mesdag-strijdbare-vrouwelijke-van-gogh/