Verjaarsvisite bij Schoonzusje, die 61 is geworden. Vorig jaar had ze ons voor haar 60e uitgenodigd naar Istanbul, toen zijn we vanwege Corona niet gegaan. Nu zitten we in Leusden in de tuin in de zon. Iedereen roept O en ach, dat het zulk mooi weer is, en eind oktober nooit vertoond. Volgens mij is het al jaren bijna elk jaar zo. Vorig jaar in ons herfstvakantietje aan de Moezel hadden we de hele week zulk stralend weer. Ik herinner me een 3 november dat ik in zee gezwommen heb. 2006 was ook zo warm, maar toen blogde ik nog niet.
Verder houd ik me onledig met de voorbereidingen voor het weekje weg. Een reisgidsje Sauerland bij de reis boekenwinkel. Bibliotheekboeken. Tekenpapier. Ik gebruik altijd 130-grams A4 print papier van het merk Ecoline, maar dat is op en niet op voorraad bij de Pipoos. Nu heb ik alleen nog een schetsboek je van de Action of de Flying Tiger maar dat papier is van matige kwaliteit. Toch print ik daar dan maar wat mandala’s op, voor als ik te Sauerland niets te tekenen weet. En voor ik het weet zit ik al een plaat met herfstbladeren in te kleuren.
En tussendoor naar Schoonzusje die behalve mij nog veel meer schoonzussen (de zussen van haar man) heeft, die ook allemaal op haar verjaardag zijn. Vanwege Corona heb ik ze al jaren niet gezien. Maar desgevraagd vertellen ze graag hun levensontwikkelingen. En die zijn niet te zuinig: long COVID, ontslag, echtscheiding, migraine, 34 mensen verloren… Oef!
Dan is ‘s avonds weer herfstbladeren inkleuren een welkome ontspanning. Eerst was de achtergrond wit, maar dat was ‘m niet, en toen heb ik deze gekliederd met bruin, paars, en grijs. Bij mandala’s kun je altijd een beetje mijmeren over wat ze qua vorm en kleur vertellen over je levensgevoel. De donkere achtergrond refereert denk ik aan de toestand in de wereld en de kleurige blaadjes over de pogingen er toch maar iets van te maken.
Vorig jaar in de Bosporus:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten