De volksverhuizing is weer aangebroken. De koffers met kleren en handdoeken. De tas met hout. De tas met schoenen en pantoffels. De doos met kook- en keukenspullen. De jassen. De tas met boeken. De tas met tekenspullen. Het vak met iPad, koptelefoons, snoertjes en laders. Bobby’s tas met cd-speler en cd’s.
Ik denk aldoor aan mensen die voor oorlog op de vlucht slaan, die hebben misschien één tas mee, of geen. Wij doen de dingen tamelijk sober in vergelijking met veel anderen, maar toch denk ik voortdurend aan mensen wier huis is gebombeerd, ondergelopen, omgewaaid, verbrand. Alsof we geen recht van spreken meer hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten