Lampen, echt een visie heb ik er niet op. Je moet er lekker bij kunnen lezen, het moet licht genoeg zijn, maar toch niet zo dat allemaal te wit is. Maar ook niet al te 'gezellig', dat je er niet bij kan lezen. De sfeer komt bij mij eigenlijk van de meubels en de kaarsen. Niet van de lampen zelve. Want welk modelletje?
Af en toe steekt het issue lampen de kop weer op. Toen ik vijf, zes, zeven jaar geleden uit elkaar ging werden ook de lampen gescheiden. Sindsdien had ik - om van dàt issue even af te zijn - een paar staande leeslampjes gekocht bij Ikea, 10 euro per stuk, met als idee dat ik er - du moment dat ik er wel aan toe was - op zou terugkomen. Dat moment is tot nu toe nooit gekomen. Maar echt tevreden met de huidige stand van zaken ben ik niet.
De lampen die ik kwijt was waren lampen van een firma aan de Bloemgracht, die er nu niet meer is. Het was eind jaren tachtig. Wel wist ik dat die firma in Utrecht ook een filiaal had, tegenwoordig Queens Gallery. Dus ik, dit weekend te Utrecht, naar Queens Gallery. Maar waar de lampen van deze exclusieve firma vroeger sober maar toch kleurig geemailleerde metalen kappen hadden, waren ze nu van tamelijk wild gekleurd glas. Niet echt mijn ding. Shit. Voor old times sake stond er in de zaak nog een showmodel van metaal, 300 euro. En als je een had met twéé kappen, één die omhoog schijnt voor de algehele beschijning en één naar beneden voor het lezen, modelletje Odeon Double, dan zat je al op 600 euro. Hmm.
Bobby leidde me langs zijn lievelinsgwinkel met oosterse en Noordafrikaanse lampen, sfeervol maar erg schemerig en niet goed voor mijn blinde ogen. Bleek dat de eigenaren uit zuinigheid overal 5 watts-lampjes in gedraaid hadden, begrijpelijk, want anders lopen de kosten zo uit de hand. Maar ook al wist ik dit: mijn algehele indruk bleef: ze geven niet genoeg licht.
Toen liepen we langs lampenwinkel De Duif, waar een erg mooi lampje stond, 'n staande leeslamp, die zowel omhoog als naar beneden schijnt. Strak metalen modelletje van het merk Occhio. Deed precies wat ik van een lamp bij de bank hoop en verwacht. Bobby sprak het model helemaal niet aan. Dus ik me in de winkel voor laten lichten. Fantastische lamp, meneer, ik wil er zo wel dríe. Het werkt-ie. Wat is het geheim? Enne, wat kost-ie eigenlijk? 900 euro, mevrouw. En de verkopers zag zo dat mevrouw zeer geporteerd was van deze lamp, maar meneer niet. Neemt u een folder mee. Occhio lampen. Steh- und Leseleuchte. Modelletje Puro Lettura.
U begrijpt: de beslissing laat nog even op zich wachten. Als u een mening heeft: daar sta ik open voor.
Queens Gallery Utrecht
Af en toe steekt het issue lampen de kop weer op. Toen ik vijf, zes, zeven jaar geleden uit elkaar ging werden ook de lampen gescheiden. Sindsdien had ik - om van dàt issue even af te zijn - een paar staande leeslampjes gekocht bij Ikea, 10 euro per stuk, met als idee dat ik er - du moment dat ik er wel aan toe was - op zou terugkomen. Dat moment is tot nu toe nooit gekomen. Maar echt tevreden met de huidige stand van zaken ben ik niet.
De lampen die ik kwijt was waren lampen van een firma aan de Bloemgracht, die er nu niet meer is. Het was eind jaren tachtig. Wel wist ik dat die firma in Utrecht ook een filiaal had, tegenwoordig Queens Gallery. Dus ik, dit weekend te Utrecht, naar Queens Gallery. Maar waar de lampen van deze exclusieve firma vroeger sober maar toch kleurig geemailleerde metalen kappen hadden, waren ze nu van tamelijk wild gekleurd glas. Niet echt mijn ding. Shit. Voor old times sake stond er in de zaak nog een showmodel van metaal, 300 euro. En als je een had met twéé kappen, één die omhoog schijnt voor de algehele beschijning en één naar beneden voor het lezen, modelletje Odeon Double, dan zat je al op 600 euro. Hmm.
Bobby leidde me langs zijn lievelinsgwinkel met oosterse en Noordafrikaanse lampen, sfeervol maar erg schemerig en niet goed voor mijn blinde ogen. Bleek dat de eigenaren uit zuinigheid overal 5 watts-lampjes in gedraaid hadden, begrijpelijk, want anders lopen de kosten zo uit de hand. Maar ook al wist ik dit: mijn algehele indruk bleef: ze geven niet genoeg licht.
Toen liepen we langs lampenwinkel De Duif, waar een erg mooi lampje stond, 'n staande leeslamp, die zowel omhoog als naar beneden schijnt. Strak metalen modelletje van het merk Occhio. Deed precies wat ik van een lamp bij de bank hoop en verwacht. Bobby sprak het model helemaal niet aan. Dus ik me in de winkel voor laten lichten. Fantastische lamp, meneer, ik wil er zo wel dríe. Het werkt-ie. Wat is het geheim? Enne, wat kost-ie eigenlijk? 900 euro, mevrouw. En de verkopers zag zo dat mevrouw zeer geporteerd was van deze lamp, maar meneer niet. Neemt u een folder mee. Occhio lampen. Steh- und Leseleuchte. Modelletje Puro Lettura.
U begrijpt: de beslissing laat nog even op zich wachten. Als u een mening heeft: daar sta ik open voor.
Queens Gallery Utrecht
Geen opmerkingen:
Een reactie posten